Een vraag waar interessante antwoorden op komen moet wel een interessante vraag zijn. Denk ik. Zo luidt een vraag die regelmatig op mijn lippen brandt: in welke mate denk je jezelf te kennen? Waarom is
Het leven bestaat volgens mij uit twee helften en ik ben bijlange niet de enige die dat denkt. Twee helften, het is een simpele premisse en ik neem ze hier even als uitgangspunt. James Hollis
Een kat in een zak kopen, iedereen heeft dat wel eens meegemaakt. Het kan een tijdje duren voor je doorhebt dat het een kat is en dat het een zak is. Bovendien, elke zak is
In het nu zijn. Het is een van de vele clichés, ik weet het, maar zit er niet een grond van waarheid in? Is het nu overigens niet het enige dat echt bestaat? Het verleden
Wat ik me van hem herinner is zalig. Hij gaf me ooit een rijles. Ik zou ze niet licht vergeten. Hij zei niet veel. Woorden waren niet zo zijn ding – te hard gezwegen
Wat jongeren meer dan ooit nodig hebben is een gids aan hun zijde die met open blik een tip van de sluier van het leven oplicht. Die hen een luisterend oor biedt voor de pijn
Wij Vlamingen, we zijn de kampioenen in het ons verontschuldigen, het met teneergeslagen blik sorry leren zeggen, en we weten collectief niet zo goed hoe we met het verdriet dat bij het leven hoort, moeten
Doordenkertje. Stel nu maar eens dat je helemaal op het eind, zo net voor sluitingsuur, tot het inzicht komt dat je heel je leven door een bepaalde bril hebt gekeken! Stel, het is nog niet
“Narcissists’ defense mechanism is built around presenting an idealized “perfect” public image to win favor and insulate them from potential criticism or rejection. It is common for outsiders, even therapists, to fail to recognize the
Dementie is een chronische ziekte en een maatschappelijk fenomeen waarvan we de oorzaak vooralsnog niet kunnen vinden en waarvan we de betekenis vooralsnog niet begrijpen of niet kunnen begrijpen. Met deze tekst wil ik vooral
