In dat punt is er niets, of beter: bijna niets. Niet helemáál niets. Er komt heus wel wat mee uit de vorige generatie(s). Is er bijvoorbeeld veel angst aanwezig dan word je met die angst geboren. Elk leven begint anders.
Vanaf het begin kunnen we nog niet veel. We kunnen alleen maar kopiëren wat er is, wat we zien, horen en voelen. We zijn honderd procent afhankelijk en dat gedurende meerdere jaren, gewoonlijk de eerste zeven. Het is een uitzonderlijk belangrijke tijd. Het gebeurt van alles dat een grote impact heeft op het onderbewustzijn. We zijn er ons niet van bewust, later ook niet.
Wat ons als kind overkomt heeft meestal te maken met veiligheid of te weinig veiligheid, met aandacht of te weinig onvoorwaardelijke aandacht, met onduidelijkheid omtrent grenzen afbakenen. Misschien ben je wel vaak getuige van partnergeweld, verslaving, vechtscheiding et cetera. Misschien moet jij als kind zorgen voor vader of moeder in plaats van de normale gang van zaken. Misschien ben je de eerstgeborene en voel je de verantwoordelijkheid voortdurend op je schouders liggen.
Eigenlijk loopt zowat iedereen bepaalde tekorten op in de kindertijd. We staan er later te weinig bij stil welke gevolgen eraan verbonden zijn.
Het blijft nodig om dit alsnog te gaan benaderen. Ik onderscheid drie sporen:
In wat we noemen therapeutische coaching gaan we samen op pad langs deze drie sporen. Onderweg krijg je inzicht in tal van mechanismen die in elke mens actief zijn. Je leert lastige emoties reguleren. Je leert met angsten om te gaan. Je leert van alles dat je helpt om jezelf door het leven te coachen.