Wat is leegte? Wat zijn lege mensen? Hoe kun je in godsnaam mildheid aan de dag leggen tegenover lege mensen? Allemaal vragen die achteraf bij mij opkwamen toen ik aan den lijve mocht ondervinden hoe het voelt om naast een ‘lege mens’ te vertoeven. Een en al leegte voelde ik. Huiveringwekkend was het.
Op vele momenten en in vele kwesties in het leven worden we, zonder het vaak zelf te beseffen, bestuurd door ons ego. Dat ego zet ons in het leven en het wil voortdurend iets voor ons doen. Het heeft het beste met ons voor. Het moet zeker niet dood want dan ben je dood. Het wil ons helpen om beter te leven en dat zal voor iedereen anders zijn. In de zaken waarin je ego je (be)stuurt, wil je ego je constant opvullen. Wat wil het opvullen? De leegte die jij in jezelf hebt. Die leegte die jij voelt, de incompleetheid, het ongelukkige gevoel over iets, misschien over jezelf. Diep in jezelf is er een leegte en onbewust wil je die leegte opvullen. Dat gaat heel diep en werkt heel sterk.
Ooit was je in een staat van onvoorwaardelijke liefde, toen je je verbonden voelde met wat Eckhart Tolle de Greater Intelligence noemt, vrij vertaald als het groter geheel, een toestand van totale innerlijke rust. Het was er comfortabel. Op een zeker moment ben je eruit gezet. Je bent afgesplitst, wat een redelijk traumatische ervaring was, zij het onbewust, want je ging van compleetheid naar incompleetheid, van totale innerlijke rust naar onrust en spanning, van een perfecte balans tussen mannelijke en vrouwelijke energie naar een onevenwicht, van pure verbondenheid en onvoorwaardelijke liefde naar individualiteit en een pak minder liefde. Er komt leegte in de plaats, zelfs meerdere leegtes.
Omdat we als mens sterk de neiging hebben om op de buitenwereld gericht te zijn, gaan we proberen de leegte in onszelf op te vullen met dingen uit die buitenwereld. We weten doorgaans niet wat die leegte is die we voelen maar we gaan deze wel proberen op te vullen met zaken uit onze buitenwereld. Geld, status, een carrière, schoenen, kortom met dingen die er niet echt toe doen.
Het op de buitenwereld gericht zijn kost bakken energie. Het is een menselijke drive die je maar tot bedaren brengt door de innerlijke leegte van binnenuit te leren voeden. Zo word je ook onafhankelijk van alle rommel van buitenaf. Voor je geluk aangewezen zijn op de buitenwereld is ook niet zonder gevaar. Zo loop je het risico in de leegte van een lege mens terecht te komen. Je komt in een soort gevangenschap terecht. Een leven achter onzichtbare tralies. Je moet voortdurend op eieren lopen.
De manier om te vermijden dat je in het vangnet van een lege mens verstrikt raakt, is jezelf van binnenuit voeden met alles wat er echt toe doet in dit leven.
Er bestaan echte eieren en er bestaan valse eieren.
De ene soort is vol, de andere leeg.
Men pleegt ook wel eens te zeggen: wat een ei, of wat een kieken!
Dat laatste is een belediging voor het echte kieken.
Ik zou het niet weten wat er eerst was, de kip of het ei.
Wat ik wel weet is dat valse eieren geen inhoud hebben.
Ze zijn zo leeg als de leegte.
Glad van buiten, leeg van binnen.
Je krijgt ze voor de voeten gegooid, meer dan je lief is.
Er zijn ook zulke mensen. Lege mensen.
Het zijn de psychopaten van deze wereld. Ze lopen vrij rond.
Ze hebben nul vermogen tot zelfreflectie.
Ze zijn voortdurend op de vlucht voor de leegte in zichzelf.
Wanneer je het gevoel hebt in hun bijzijn op eieren te moeten lopen, ga dan als de bliksem naar huis om je een echt ei te bakken. Het is het enige wat je kunt doen om aan hun leegte te ontsnappen.
De leegte in lege mensen is een erfenis. Een zwart gat.
Er is geen leven in een zwart gat.
