Goede voornemens mislukken

Goede voornemens mislukken door te weinig cognitieve controle. Dat beweert André Aleman in zijn boek Je brein de baas. Over de rol van bewust denken. Het ‘bewuste’ fragment verscheen eerder als voorpublicatie in Eos Psyche&Brein. 

www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/waarom-mislukken-goede-voornemens

Visualisatie is een goede manier om je cognitieve controle te trainen. Oefening baart kunst. Dan pas is er een impact op de onbewuste processen die het gedrag aansturen. Dit vergt veel oefening en volharding. Rustige standvastigheid zeg maar en daar is meestal geen tijd voor. Volharding is op zich al cognitieve controle. En we zijn vertrokken in het ‘circulaire’ denken. 

Beetje cynische opmerking, ik besef het. Je kunt ook permanent in opleiding gaan waarbij je permanent goede voornemens tegen het canvas gaat plakken. Er zijn tegenwoordig vele opleidingen. De voornemens uitspreken, er woorden aan geven, zorgt dan voor instant genot. Weliswaar tijdelijk, vandaar de vereiste permanentie. ‘Goed zo en tot een volgende keer.’

Er is een snellere manier. Het komt erop aan het onderbewuste aan te spreken en dat op een rechtstreekse manier. Ons onderbewuste is nog het kind in ons. Ons innerlijk kind, het houdt niet van zo veel poespas. Ons innerlijk kind beseft als geen ander dat poespas eigen is aan de volwassen wereld. Hoe ingewikkeld kun je de dingen toch maken, zit het heimelijk te denken. 

Er is een manier die duizenden jaren oud is. Het vergt een zekere omweg. Het onbewuste brein, dat alle gedrag aanstuurt, zo blijkt uit de moderne neurowetenschap, draait namelijk op een lagere frequentie, de frequentie van het ‘trage’ kinderbrein. Het komt er dus op aan om het brein eerst op die frequentie te brengen. We noemen dat hypnotische inductie. Het kan met een geoefende trancestem, ook met muziek, met binaural beats bijvoorbeeld. Je zult trouwens merken dat er oud verdriet naar boven komt wanneer je die beats opzet. Wees mild voor jezelf!

Op die lagere frequentie, de zogenoemde thèta-golven, werkt visualisatie duizenden keren sneller. Dat is kort gezegd het geheim van hypnose in een therapeutische context. Over dat laatste onderwerp wordt overigens meer onzin verkocht dan zinvolle dingen verteld. Heel dikwijls wordt het verward met manipulatie terwijl dat helemaal iets anders is. Bij manipulatie worden wel hypnotische technieken gebruikt, die we uiteraard niet zien, anders zou het geen manipulatie zijn. Tussen haakjes, ken je vanuit die wetenschap de beste hypnotiseur-manipulator ter wereld? Rara … Trump, narcist par excellence.

“quote”

Ik voel de vraag al komen: werkt hypnose bij iedereen? De kritische factor is bij iedereen anders. Soms is die hardleers geworden, door jarenlang niet meer te voelen. Soms is er een trauma-gedreven hypervigilantie. Dit werkt erg vertragend op de inductie. Wees gerust, ik ben er ooit in geslaagd om een olifantje met de auto te leren rijden. De jonge dertiger was door het dolle heen na vijftien jaar rijangst. Ik bedoel maar, met een engelengeduld geraak je zelfs tot in de hemel. 

Hier zit een duidelijke parallel met meditatie. Meditatie werkt bij iedereen, zo blijkt uit hersenonderzoek, onder meer door prof. Steven Laureys (Het no-nonsense meditatie boek). Eraan beginnen, dat werkt niet bij iedereen op dezelfde manier. Vergelijk het met de inductie-barrière. De hypervigilantie kan dan weer zo heftig zijn dat omzeggens niets nog mogelijk is, tenzij een heel harde crash, waarbij het lichaam je verplicht tot platte rust. In een veelbeluisterde De Wereld van Sofie wijst Michael Portzky er onder meer op dat beginnen met meditatie en dergelijke minder evident is dan je denkt. In een rollercoaster is het ook niet zo makkelijk om rustig te genieten van een pakje friet met mayonaise.

Tot zover mijn voornemen om je mijn beste wensen over te brengen.

Voortaan kunnen we elkaar vinden op deze rustige plek. Het is maar dat je het weet.