De impact van taal is groter dan je denkt. Ook en vooral op jezelf.
Zeg bijvoorbeeld niet groei waar je hebzucht bedoelt. Het is heel vreemd maar ons oude en nieuwe brein zitten vaak niet op dezelfde golflengte. Het ene is namelijk geprogrammeerd, het andere is bewust ontwikkeld en zorgt voor een zekere controle. Het oude brein zegt zus, het nieuwe brein zegt zo. Het is de tegenstelling tussen conditionering en zelfontwikkeling. Dit levert nogal wat contradicties en wrijvingen op en zelfs interne oorlog en polarisatie. De externe wereld is daarvan een reflectie en uitvergroting.
Neem dit vooral niet te persoonlijk. Het is wel opvallend dat sommigen zich als overtuigde voorvechters van het groeimodel voordoen terwijl net dat groeimodel ons de das omdoet. Groei kan niet eindeloos doorgaan, en de limiet is misschien nu wel al bereikt. Vergelijk het met de mens zelf. Meer en meer mensen gaan onderuit, onder meer door een burn-out. Ook bij de mens is er een limiet bereikt. Mijn stelling: wie blindelings gelooft in groei en groei blijft propageren als de heilige graal heeft het eigenlijk over iets anders. Het gaat dikwijls over hebzucht, het DNA van het kapitalistisch systeem. Groei maakt de mens knettergek.
Voor toekomstige generaties zullen we wellicht geboekstaafd staan als de ADD-generatie. Scattered minds zegt wijze man Gabor Maté. ADD staat voor Attention Deficit Disorder en is – heiligschennis voor de op symptomen gerichte geneeskunde – een gevolg van vroegkinderlijk trauma. De afgesplitste toxische delen, die het trauma vertegenwoordigen, leiden een eigen leven en zijn in permanente oorlog met de rest van het bewustzijn.
In het dagelijks leven zijn we voortdurend op de vlucht voor de drukte in ons hoofd. Vele mensen leven gedissocieerd, van zichzelf en van anderen, waardoor verbinding onmogelijk wordt en de eenzaamheid wordt gevoed.
Vandaar, taalgebruik, het kan een valkuil zijn waar zelfs de slimste intellectuelen blindelings intrappen. Icarus was ook hebzuchtig naar het licht en de warmte van de zon. En hij deed het blindelings, op zoek naar zichzelf. Hij dacht dat hij moest gezien worden om zich geliefd te voelen.
We weten wat er met hem is gebeurd, al valt dit even makkelijk te ontkennen. De vrijheid en/of bewustwording van de ontkenning hebben we verworven, of toch niet. Een hond draagt soms een slimme hoed, of niet, afhankelijk van waar de wind komt. Wie slim is, is niet altijd wijs. Wellicht een andere golflengte.
Icarus vloog weg van het eiland Kreta met door zijn vader-meesteruitvinder Daedalus gemaakte vleugels van veren en was. De rest is mythologie en laat ons duidelijk zijn, geen wetenschap.
