Laten we in deze tijden maar eens iets schrijven over iets heel gewoons. Over handen bijvoorbeeld.
Handen zijn heel gewoon. Geen mens die eraan twijfelt. Je ziet en gebruikt ze elke dag. Je hebt ze bij manier van spreken altijd bij de hand. Je vergeet ze niet, nooit en nergens. Je laat ze niet ergens onbewaakt achter. Ze zijn zo gewoon dat we nauwelijks nog beseffen hoe speciaal ze zijn. Je kunt er ook van alles mee doen: knuffelen, breien, strelen, ‘dit allemaal opschrijven’.
Handen doen me denken aan een gedicht van Herman de Coninck, zijn bundel De lenige liefde – © 1999-2022 | Bert Geens, Herman de Coninck.be
De lenige liefde (18)
Met handen kun je alles: een sigaret
opsteken, haren strelen,
een borst aanraken, een borst niet aanraken –
dit allemaal opschrijven.
Men moest maar eens ophouden,
tenminste in de vakantie,
met daar zo’n, waardeonderscheid tussen te maken.
Herman de Coninck
Handen bestaan in alle maten en gewichten: warme en koude, grote en kleine, propere en smerige, echte en valse. Politieke handen, als ze zouden bestaan, zijn te mijden. De zorgende, altruïstische handen daarentegen houden de boel overeind. Dat blijkt ook overduidelijk in deze tijden.
Handen zijn van mannen en van vrouwen, van kinderen, van jongeren, kortom van iedereen. Je kunt er iedereen graag mee zien. Sommige mensen hebben bijna altijd koude handen. Wat komen ze vertellen? Het zijn signalen om jezelf met mildheid te bevragen: wat is me overkomen?
Met handen kun je helen, jezelf helen en andere mensen helen.
Met handen kun je grijpen, vasthouden, omhelzen, koesteren.
Met handen kun je aanraken, aangeraakt worden.
Met handen kun je knuffelen, geknuffeld worden.
Met handen kun je een lichaam voelen, voelen dat je bestaat, wat op zich al genoeg is.
Met handen kun je strelen, niet strelen.
Met handen kun je met liefde dragen en je gedragen voelen.
Met handen kun je creëren, werken, labeur verrichten, passie delen.
Met handen kun je poseren, niet poseren.
Met handen kun je liefde vragen, liefde geven.
Met handen kun je warmte geven en krijgen.
Warmte is energie. Energie is aandacht. Aandacht is liefde, ook zelfliefde.
Met handen kun je warmte maken, eigen warmte om jezelf te helen.
‘Alles is energie en zo simpel is het’
Albert Einstein
Er is een spreekwoord dat zegt: als de ene hand de andere wast, worden ze beide schoon. Als je samenwerkt hebben beiden er voordeel van.
Wat me in de praktijk opvalt is dat Iedereen op de een of andere manier een stuk trauma met zich meedraagt. Trauma laat sporen achter in het lichaam en het lichaam communiceert heel direct met het emotionele brein. Dat biedt mogelijkheden om jezelf te helen.
Met handen kun je alles: je eigen energie opwekken, jezelf helen, jezelf een shot oxytocine toedienen.
