Wanneer het over het leven mag gaan kan ook het einde ervan gerust ter sprake komen.
Wanneer de schakelaar echter voortdurend op ‘overleven’ staat krijgt de dood niet de nodige ruimte om er te mogen zijn. Dan is er alleen angst voor het naderende einde.
Angst voor de dood is angst voor het leven. Wanneer je vastzit in de overlevingsmodus is er automatisch een overweldigende angst voor Pietje de dood.
Overleven, wat is dat trouwens? Ook dat is de vraag. We stellen ze nauwelijks omdat de overlevingsmodus een onbewuste staat is. Bij nader inzien blijkt dat we allemaal min of meer op dezelfde manier overleven. Het gaat over dezelfde mechanismen die onder de radar nog steeds actief zijn. Het is interessant en het levert zelfkennis op om daar meer zicht op te krijgen.
Zullen we het toch maar eens over het leven hebben? Dan komt vanzelf ook dat overleven ter sprake.
Je bent van harte welkom.
