Een kat in een zak kopen, iedereen heeft dat wel eens meegemaakt. Het kan een tijdje duren voor je doorhebt dat het een kat is en dat het een zak is. Bovendien, elke zak is anders. Soms is het onmiddellijk duidelijk dat je in de luren bent gelegd en soms is het bedrog op voorhand zo doordacht en met allure omzwachteld dat je er blindelings inloopt en pas na lange tijd het opgezet spel doorziet.
Een kat in een zak gaat over manipulatie. Laat ik dat op een andere keer wat uitspitten. Terug naar de realiteit. Een prof demonstreert onbewust hoe je zelf blindelings en dus doeltreffend in een burn-out kunt verzeilen.
https://www.standaard.be/krant/publicatie/20230513/ds/dn/alg/optimized
Merci Nathalie Carpentier voor de lectuur – weer van de bovenste plank trouwens. Goeie lectuur zet aan tot denken.
Het artikel is meer dan interessante lectuur, voor iedereen, voor alle coaches waar die zich ook moge bevinden, te land, ter zee of in de lucht, en ook voor alle aanhangers van ‘the sky is the limit’, in deze tijden de populairste kat in een zak.
De realiteit laat zien wat er gebeurt wanneer je de slaaf bent (geworden) van een niet te stillen honger naar aandacht. Het is een uitvergroting, dat wel, en als uitvergroting wil het ons iets diets maken. Oeps, dit gaat in tegen iedereen die denkt dat niets betekenis heeft. Voor mij is tegen de haren instrijken een manier om de haren te laten groeien.
Is diets willen maken iets tevergeefs? Het zal me niet verbazen. Eenmaal. Andermaal. Morgen is er weer ander nieuws. Het houdt niet op.
Eén methode claimen als mirakeloplossing, in casu rond stress en burn-out, is een grove onderschatting van de ingenieus complexe mens. De behoefte om zo’n mirakel te claimen wijst op een onbewust vragen en zelfs smeken om aandacht. Het is overigens niet zonder gevaar, al beseffen we dat doorgaans. Het is een geconditioneerde (re)actie. Je kunt namelijk als een vliegende Icarus opbranden in de hitte van de zon. Tegelijk wijst het op een groot tekort vanuit de kindertijd en het doet mij daarom neigen naar compassie. Dit is de opening naar hulpverlening.
Verdorie, misschien is dit wel een verborgen vorm van reclame voor de eigen zaak?! Kritisch denken kent geen grenzen. Denk ik.
Wil je ontdekken hoe je gezien wordt zonder uit de bocht te vliegen? Het heeft iets met rust en met liefde te maken en met jezelf leren zien.
Aandacht voor aandacht
Onbewust aandacht vragen is iets menselijks. We doen het allemaal. De mate waarin we het doen is verschillend. Het kan ons totale handelen kleuren en het kan, dat is inmiddels duidelijk, totaal uit de hand lopen. Zo sterk is het onbewuste. Het overspoelt de rede.
Er is een correlatie met het tekort aan aandacht in het prille begin van het leven. We zien het zelf niet omdat we het als kind evenmin gezien hebben. We hebben het wel gevoeld en dat gevoel laat sporen achter. Het opgelopen tekort kan dermate groot zijn dat het je hele leven in beslag neemt. Onbewust ga je dat zelf proberen in te vullen. Het is een ongemeen sterke drijfveer, maar een die je tegen de lamp doet lopen of je totaal doet opbranden (burn-out).
