Kan het ons nog verbazen? Naast de stijgende curves zijn er nog andere cijfers die exponentieel lijken toe te nemen: het aantal angstklachten. In de spreekkamer zijn ze niet van de lucht, geventileerde lucht welteverstaan.
Misschien mag ik iets zeggen over het toenemend aantal angstklachten. Misschien hé – in tijden van ontkenning moet een mens op zijn woorden letten …
Als er reëel gevaar dreigt is het maar goed dat een mens angst kent. Angst stelt je in staat om je vege lijf te redden, om te overleven quoi. Als je meent een tijger te zien in het struikgewas sla je maar beter op de vlucht of je zoekt zo snel mogelijk dekking. Als het gaat over een potentieel dodelijk virus dan weet je het ook wel, of niet. Ontkenning is een nog dodelijker virus. Het is zelfs veruit de belangrijkste reden waarom mensen soms tientallen jaren uitstellen om hulp te zoeken.
Mordicus weigeren je ertegen te beschermen is een gevolg van iets anders: het gevaar is niet zichtbaar met het blote oog. Wat je niet ziet is er niet … Anders gezegd, eerst zien en dan geloven – een hardleerse want onbewuste overtuiging. Je denkt wel dat je niet echt angstig bent maar dat klopt niet. De angst kruipt onder je vel, even onzichtbaar als het gevaar zelf, en wordt toegevoegd aan de onbewuste (amygdala) angst die er al was, als gevolg van alle opgedane trauma.
Onbewuste angst schakelt het denken uit, en al zeker het kritische denken. Dat denken heb je net nodig om je te wapenen tegen complotdenken en andere vormen van manipulatie, die tegenwoordig welig tieren, omdat ze lucratief zijn. Vroeg of laat kan deze angst zich ook vertalen in agressie (vechten) en/of verslaving (vluchten).
Tot uw dienst.