Vandaag iets over hulpvragen en hulp vragen.
Op het eerste gezicht ziet het er simpel uit. Er blijken slechts twee belangrijke redenen te zijn waarom iemand professionele hulp vraagt.
De eerste reden heeft te maken met een verlangen. Verlangen naar een andere job, een nieuw lief, of iets anders en het blijkt niet zo goed te lukken. Stoppen met roken is ook een verlangen. Meestal blijft het bij dat verlangen om te stoppen want er is altijd iets in het spel dat niet zichtbaar is en dat in verband staat met een vorm van innerlijke sabotage. De wil tot stoppen blijkt niet sterk genoeg te zijn doordat de wil vanbinnen onvoldoende aanwezig is.
Om het verlangen te realiseren is het nodig om naar binnen te gaan, innerlijk werk te doen en daar wringt het schoentje meestal. De angst wordt wakker. Er is ons in de loop ter tijden, vaak de kindertijd, zo aangeleerd dat je dat potje beter gedekt houdt. De katholieke kerk gaat hier eens te meer niet vrijuit. De angst om naar binnen te kijken zit heel diep. Het gaat om angst voor de eigen demonen, die er dus niet zijn. Angst voor de angst.
Deze angst voor de angst zorgt er onder meer voor dat de angsten verder onderdrukt worden maar op de lange termijn de mensen echt ziek maken.
Door jarenlang je angsten te onderdrukken voel je op de duur niets meer, ook niet het plezier van het leven.
Naar mijn gevoel is de angst om naar binnen te kijken een uitvloeisel van het verplichte zwijgen in de kinderjaren, toen enkel de grote mensen het woord mochten voeren. Moeten zwijgen is jezelf niet mogen uitdrukken, niet in woorden en niet in emoties. Zo ontstaat de angst voor jezelf. De tieners die serieus gepuberd en geprotesteerd hebben, zijn wellicht in het voordeel.
Een tweede reden heeft te maken met pijn, fysieke en psychische pijn, en met het ‘verlangen’ om er vanaf te geraken. Pijn is lijden en kennelijk moet de pijn hevig genoeg zijn om aan dat lijden te willen werken of tenminste aan de alarmbel te willen trekken. Dat kan dus zijn tijd wel duren. Zolang het lijden draaglijk is gaan we door of bijten we door. Zo hebben we dat geleerd, doorgaans in een ver verleden. Als kind moest je niet neuten en bij wie kon je terecht?! Bij het psychisch ondraaglijk lijden kan de uitweg volledig versperd zijn.
In de reguliere gezondheidszorg wordt man noch paard gespaard om aan pijnbestrijding te doen. Doorgaans wordt uit het oog verloren dat pijn een signaal is, een drager van betekenis.
Wat maakt nu dat het lijden zo’n doorslaggevende factor is in het zoeken naar hulp? Meer uitleg vinden we bij Dr. David Hawkins en zijn bewustzijnsschaal.
“De bewustzijnsniveaus lopen op van een schaal van 1 tot 1000, van een laag bewustzijn naar een hoog bewustzijn. De schaal is verdeeld in zeventien lagen, waarbij de bovenste laag staat voor het ultieme bewustzijn en de onderste laag voor het laagste bewustzijn. Elk bewustzijnsniveau zou correleren met specifieke gedachten, emoties, gedrag, overtuigingen, attitudes en wereldbeelden. Iedere verhoging op de bewustzijnsschaal zou meer gevoel van kracht, welzijn en geluk geven en zou alles in iemands leven kunnen veranderen.” (Bron: Wikipedia)
Hawkins verdeelt bewustzijn en emoties in twee categorieën. De niveaus onder moed veroorzaken disbalans in het lichaam. De niveaus boven moed veroorzaken balans in het lichaam.
Emoties die voor onevenwicht zorgen:
| Schaamte (vernedering, verwijdering) | 20 |
| Schuld (veroordeling, destructie) | 30 |
| Apathie (wanhoop, hopeloos) | 50 |
| Verdriet (zelfverwijt, spijt) | 75 |
| Angst (vrees, terugtrekken) | 100 |
| Verlangen (verslaving, teleurstelling) | 125 |
| Boosheid (jaloezie, woede) | 150 |
| Trots (minachting, afschuw) | 175 |
Hawkins beweert dat zo’n 85 procent van de mensen onder het niveau van moed (= 200) leeft.
Emoties die voor evenwicht zorgen:
| Neutraliteit (vertrouwen, tevreden, loslaten) | 250 |
| Bereidheid (optimisme, hoopvol) | 310 |
| Acceptatie (vergeven, harmonie) | 350 |
| Rede (begrip, betekenisvol) | 400 |
| Liefde (liefdevol, geven) | 500 |
| Vreugde (sereniteit, compleet) | 540 |
| Vrede (bliss, gelukzaligheid) | 600 |
Moed is het omslagpunt tussen het opbouwen en het afbreken. Alles wat onder moed zit mag je voelen, ervaren en dan, het belangrijkste loslaten zodat je niet in een negatieve trilling blijft hangen.
Het grote voordeel is dat een ontwikkeld bewustzijn toelaat om naar het eigen onbewuste te kijken, waar zowel de betekenis van het leven als de sleutel tot je welzijn te vinden is.
Preventie is het wachtwoord. Er is nog veel werk aan de winkel.
“Man’s main concern is not to gain pleasure or to avoid pain but rather to see a meaning in his life. That is why man is even ready to suffer, on the condition, to be sure, that his suffering has a meaning.”
— Viktor Frankl, The Human Search for Meaning
