Zelfcompassie, waarom is dat zo belangrijk?
Zelfcompassie is het antidotum van schaamte en van schaamte weten we dat het de trouwste handlanger is van innerlijk trauma.
Daarmee lijkt de teerling geworpen. Door aan zelfcompassie te doen leg je de schaamte het zwijgen op en werk je meteen ook aan het innerlijk trauma.
De mate waarin schaamte een rol speelt is een betekenisvol signaal. Het lichaam is zijn of haar ‘geliefkoosde’ speelterrein. Lichamelijke obstructies zijn de boodschappers. Voorbeeld. Bij hyperventilatie wijst de persoon zelf het lichaamsdeel aan. Daar spreekt het trauma. Wanneer er aandachtig en empathisch wordt geluisterd, en de gezondheidszorg is daar jammer genoeg niet op voorzien, verdwijnt de obstructie zienderogen.
Schaamte beperkt je in je bewegingsvrijheid.
Schaamte maakt relaties kapot.
Schaamte voorkomt of vermijdt de aanraking die tot leven wekt.
Schaamte geeft aanleiding tot de bekende ongezonde extremen, i.e. perfectionisme, hypervigilantie, hyperactiviteit.
Zelfcompassie vult aan wat hoort aangevuld te worden, zelfliefde.
